Looking at the world hurts

Looking at the world hurts.
That’s why I close my eyes so often.

Looking at the world hurts.
So many memories, so many lost stories.

Looking at the world makes me feel
like I’m dying a little bit every day.

Looking at the world is painful.
People make you feel lonely.
I make myself suffer.

Looking at the world stress me out.
Is it only me feeling this way?

I feel like I don’t have enough hope
to hold on to something better.

This world makes me sad.
People make me sad.

Part of me feels like I have so much to give.
But another one feels like all that I have to give
is a lost cause.

World seems boring.
People don’t have passion.

And it’s like I’m alone in the middle of a hurricane
trying to stay still. Trying to not  lost everything.
Trying to not lose myself.

I don’t like what this world’s becoming.
I don’t like what people have become.

And I don’t like that I live in a world so cheap and empty.
I want more.

Are there authentic  people out there?
Is there genuine good? 

All around me are familiar faces

Worn out places, worn out faces

Bright and early for the daily races

Going nowhere, going nowhere.

Their tears are filling up their glasses

No expression, no expression

Hide my head I wanna drown my sorrow

No tomorrow, no tomorrow.

And I find it kind of funny
I find it kind of sad
The dreams in which I'm dying are the best I've ever had
I find it hard to tell you,
I find it hard to take
When people run in circles it's a very, very
Mad world, mad world. 

Σκέψεις : Δεν έχω πια υπομονή για κάποια πράγματα,

Σκέψεις : Δεν έχω πια υπομονή για κάποια πράγματα,:

"Δεν έχω πια υπομονή για κάποια πράγματα, όχι επειδή έγινα αλαζονική, αλλά επειδή έχω φτάσει σε ένα σημείο της ζωής μου όπου δεν μπορώ να χάνω χρόνο με ό,τι με δυσαρεστεί, ή με πληγώνει. Δεν έχω υπομονή με τον κυνισμό, με την υπερβολική κριτική και με τις απαιτήσεις οποιασδήποτε φύσης.

Δεν έχω πια τη διάθεση να αρέσω σε όσους δεν αρέσω, να αγαπάω αυτούς που δεν με αγαπάνε και να χαμογελάω σε αυτούς που δεν μου χαμογελάνε. Δεν μπορώ να χαλαλίσω ούτε λεπτό σε αυτούς που λένε ψέματα, ή θέλουν να με χειραγωγήσουν.

Αποφάσισα ότι δεν θέλω να συνυπάρχω με οποιοδήποτε προσποιείται, υποκρίνεται, είναι ανειλικρινής ή με κολακεύει. Δεν μπορώ να ανεχθώ ούτε την επιλεκτική γνώση, ούτε την ακαδημαϊκή αλαζονεία. Δεν με ενδιαφέρει ούτε το κουτσομπολιό.

Αντιπαθώ τις αντιπαραθέσεις και τις συγκρίσεις. Πιστεύω στον κόσμο των αντιθέτων και γι’ αυτό αποφεύγω ανθρώπους με δύσκαμπτες και άτεγκτες προσωπικότητες. Στη φιλία απεχθάνομαι την έλλειψη αφοσίωσης και την προδοσία. Δεν τα πάω καλά με όσους δεν ξέρουν να πουν μια καλή κουβέντα, ή μια λέξη ενθάρρυνσης. Βαριέμαι τις υπερβολές και δεν μπορώ να αποδεχτώ αυτούς που δεν αγαπάνε τα ζώα.

Και πάνω από όλα δεν έχω υπομονή για όποιον δεν αξίζει την υπομονή μου."

José Micard Teixeira

|| Άσε με άνθρωπε να κάνω ότι αισθανομαι
βαρέθηκα για πράγματα σωστά να μου μιλάνε.. ||
Και στην τελική δεν χρωστάω ούτε εξηγήσεις όυτε τίποτα σε κανεναν..κι ουτε γουσταρω να "πεταω" τις αληθειες μου μες στη μουρη των άλλων.. Μερικά πράγματα είναι αυτονόητα και πρεπει να τα καταλαβαίνεις κι απ'ο μόνος σου, αλλιώς χάνουν την αξία τους.. Από κει και πέρα ο καθένας μπορεί να κάθεται να υποθέτει ό,τι θέλει.. Είμαι αυτή που είμαι.. Κρίμα αν δεν καταφέρνεις να με καταλάβεις έστω και λίγο.. Γι' αυτό, λοιπόν, επειδή δεν μιλάω πολύ και προτιμώ να παρατηρώ και να "συλλέγω" σιωπηλά πράγματα, συναισθήματα, συμπεριφορές και καταστάσεις, δεν σημαίνει κιόλας πως δεν εχω βαλει κάποια όρια και πως δεν έχω δώσει κάποιες ευκαιρίες σε έναν άνθρωπο... Μπορείς να μου κάνεις ότι κύρηγμα θες βασίζοντας τα λεγόμενα σου σε δικές σου υποθέσεις, αλλά σου ξεκαθαρίζω πως καθε μικρή κίνηση και κάθε πράξη αντιμετώπισης και συμπεριφοράς μου απέναντί σουυ, με όποιον τρόπο κι αν επιλέξω να σου τη δείξω είναι ξεκάθαρα ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ επιλογή μου.

Σημειώσεις: άτιτλο

Σημειώσεις: άτιτλο:

είναι δύσκολο να γράψεις ιστορίες σε λευκό χαρτί  όσο δύσκολο να φανταστείς φιγούρες  σε ουρανό δίχως σύννεφα