Να, όπως για παράδειγμα, η αίσθηση της πληρότητας που νιώθω όταν ξυπνάς μέσα στη νύχτα και αναζητάς ένα μου φιλί. Ή αυτό το έντονο καρδιοχτύπι στη δική σου φράση "μυρίζεις σαν την πρώτη μέρα της Άνοιξης" που με αιφνιδιάζει το ίδιο κάθε φορά που το ακούω.
Ακόμα, κι όσες στιγμές σιγοτραγουδάμε μαζί στίχους από αγαπημένα μας τραγούδια και κοιταζόμαστε χαμογελώντας.
Κι άλλες υπέροχες στιγμούλες, όπως τα φιλιά στο μέτωπο, καθώς κι ο τρόπος που με κοιτάζεις και με ακούς όταν με πιάνει η "πολυλογία" μου και αφηγούμαι διάφορες ιστορίες ή γεγονότα απ' το παρελθόν.
Ακόμα, με εκπλήσει το πως, όντως, με παρακολουθεις και θες να μάθεις αυτά που έχω να πω. Κι ας είναι βλακείες. Κι ας μην είναι. Νομίζω ότι δεν θα σταματήσω ποτέ να απολαμβάνω τον τρόπο που μου δείχνεις τον ενδιαφέρον σου για μένα.
Απ' τις πιο αγαπημένες και κοντά μου στιγμές μας, πάραυτά, είναι εκείνες που βρισκόμαστε ξανά από κοντά, έπειτα από μέρες. Ναι, κάθε φορά που έχεις άδεια και μπορούμε για κάποιες ώρες να είμαστε μόνο εσύ κι εγώ. Κάθε πρώτη αγκαλιά και κάθε πρώτο φιλί σε κάθε μια από αυτές τις εξόδους.
Να ήξερες μόνο, τι μου προκαλεί ο τρόπος που με κοιτάζεις, σ' όλες αυτές τις στιγμές που με αντικρίζεις ξανά και ξανά, επειδή γνωρίζουμε κι οι δυο τις μέρες που δεν έχουμε ειδωθεί.
Τα μάτια σου κρατούν μια δική σου μοναδική λάμψη. Μια γλύκα που μου λυγίζει τα γόνατα και μια αναγνώριση που με κάνει να θέλω να κουρνιάσω στην αγκαλιά σου για πάντα. Η εικόνα αυτή σε συνδυασμό με το ζεστό σου χαμόγελο είναι ένας απ' τους λόγους που με κάνουν να ξέρω.
Να ξέρω πως, μπορώ να γυρίσω τον κόσμο ανάποδα, ώστε να είσαι καλά και να νιώθεις "γεμάτος" και ευτυχισμένος.
Και να γνωρίζω πως δεν είμαι ικανή να σε προστατεύσω απ' τα πάντα κι απ' ο,τιδήποτε μπορεί να σου προκαλέσει θλίψη, αλλά να φροντίζω να είμαι δίπλα σου, όταν αυτό συμβαίνει και να το περνάμε μαζί.
Γιατί μόνο έτσι θα νιώθω ότι κάνω το λιγότερο που μπορώ για τον άνθρωπο που αγαπώ. Γιατί όταν είσαι λυπημένος είμαι κι εγώ και όταν πονάς, πονάω άλλο τόσο. Γι' αυτό κι εγώ θέλω να σε "σκεπάζω" και να σε κρατάω και για τους δυο μας σε αδύναμες στιγμές. Και στις χαρές σου, να συγκινούμαι και να χαιρομαι διπλά για σένα επειδή το νιώθω αβίαστα και ξάστερα.
Να ξέρω πως μόνο τα δικά σου μάτια αναζητώ μέσα στο πλήθος και πως τα χέρια σου είναι τα μοναδικά στα οποία θέλω να τρέχω και να γυρνάω πάλι και πάλι και πάλι.
Να ξέρω, ότι κάθε φορά που μοιράζεσαι τα συναισθήματα σου για μένα, είσαι ειλικρινής γιατί μπορώ και το αναγνωρίζω μέχρι κι απ' τον τόνο της φωνής σου, πλέον.
Κι όλα αυτά για να ξέρεις κι εσύ, πως αυτός ο μυς που πάλλεται και χτυπάει μέσα στο στήθος μου, σου ανήκει και έχει εμπιστευτεί τις λειτουργίες του στα χέρια σου.
Κι εν τέλει, για να γίνω κυνική γι' άλλη μια φορά τονίζοντας το,
Σ'αγαπώ!
Απ' τις πιο αγαπημένες και κοντά μου στιγμές μας, πάραυτά, είναι εκείνες που βρισκόμαστε ξανά από κοντά, έπειτα από μέρες. Ναι, κάθε φορά που έχεις άδεια και μπορούμε για κάποιες ώρες να είμαστε μόνο εσύ κι εγώ. Κάθε πρώτη αγκαλιά και κάθε πρώτο φιλί σε κάθε μια από αυτές τις εξόδους.
Να ήξερες μόνο, τι μου προκαλεί ο τρόπος που με κοιτάζεις, σ' όλες αυτές τις στιγμές που με αντικρίζεις ξανά και ξανά, επειδή γνωρίζουμε κι οι δυο τις μέρες που δεν έχουμε ειδωθεί.
Τα μάτια σου κρατούν μια δική σου μοναδική λάμψη. Μια γλύκα που μου λυγίζει τα γόνατα και μια αναγνώριση που με κάνει να θέλω να κουρνιάσω στην αγκαλιά σου για πάντα. Η εικόνα αυτή σε συνδυασμό με το ζεστό σου χαμόγελο είναι ένας απ' τους λόγους που με κάνουν να ξέρω.
Να ξέρω πως, μπορώ να γυρίσω τον κόσμο ανάποδα, ώστε να είσαι καλά και να νιώθεις "γεμάτος" και ευτυχισμένος.
Και να γνωρίζω πως δεν είμαι ικανή να σε προστατεύσω απ' τα πάντα κι απ' ο,τιδήποτε μπορεί να σου προκαλέσει θλίψη, αλλά να φροντίζω να είμαι δίπλα σου, όταν αυτό συμβαίνει και να το περνάμε μαζί.
Γιατί μόνο έτσι θα νιώθω ότι κάνω το λιγότερο που μπορώ για τον άνθρωπο που αγαπώ. Γιατί όταν είσαι λυπημένος είμαι κι εγώ και όταν πονάς, πονάω άλλο τόσο. Γι' αυτό κι εγώ θέλω να σε "σκεπάζω" και να σε κρατάω και για τους δυο μας σε αδύναμες στιγμές. Και στις χαρές σου, να συγκινούμαι και να χαιρομαι διπλά για σένα επειδή το νιώθω αβίαστα και ξάστερα.
Να ξέρω πως μόνο τα δικά σου μάτια αναζητώ μέσα στο πλήθος και πως τα χέρια σου είναι τα μοναδικά στα οποία θέλω να τρέχω και να γυρνάω πάλι και πάλι και πάλι.
Να ξέρω, ότι κάθε φορά που μοιράζεσαι τα συναισθήματα σου για μένα, είσαι ειλικρινής γιατί μπορώ και το αναγνωρίζω μέχρι κι απ' τον τόνο της φωνής σου, πλέον.
Κι όλα αυτά για να ξέρεις κι εσύ, πως αυτός ο μυς που πάλλεται και χτυπάει μέσα στο στήθος μου, σου ανήκει και έχει εμπιστευτεί τις λειτουργίες του στα χέρια σου.
Κι εν τέλει, για να γίνω κυνική γι' άλλη μια φορά τονίζοντας το,
Σ'αγαπώ!
"Αγόρι μου, στολίδι μου,
σαν γέρνεις και μ’ αγγίζεις
πιο πέρα κι απ’ τα πέρατα
του κόσμου μ’ αρμενίζεις.
Σταλιά σταλιά κι αχόρταγα
τα πίνω τα φιλιά σου,
κουρνιάζω σαν αδύνατο
πουλί στην αγκαλιά σου.
Ματιά ματιά, τα μάτια σου
αγάπη με χορταίνουν,
τη μέρα με πεθαίνουνε,
τη νύχτα μ’ ανασταίνουν.
Άσε να μπω στα χείλη σου
τη δίψα μου να σβήσω
και την καρδιά σου, αγόρι μου,
δροσιά να την ποτίσω."
