Παρασκευή 21 Απριλίου 2017



Εισπνοή,
κλείσιμο ματιών,
εκπνοή.

Κλεφτές ματιές στις ζωές των άλλων.
Μορφές κάλπικες και λόγια του αέρα.

Ανάσες φτιαχτές, 
συνδεδεμένες με την παροχή αξυγόνου 
της ασφυξίας μου. 
ΜΕ ΕΤΙΚΕΤΑ: 
Προσλαμβανόμενα υγρά: φυσιολογικός ορός, ηλεκτρολύτες και "πρέπει".
Αποβαλλόμενα υγρά: δάκρυα και όνειρα.

Στομάχι άδειο, αλλά χορτασμένο από μπόλικο άγχος.
Μυαλό γεμάτο, αλλά προσεχώς άδειο από εκρήξεις 
- τα ΘΕΛΩ μου ουρλιάζουν - .

Η πραγματικότητα - σχεδόν- ένα κακόγουστο αστείο.
Η εποχή ένα μεγάλο επαναπαυθέν "ό,τι τρώμε κερνάμε".
Κι εγώ μέσα σε αυτή τη ζωή - να - μοιάζω σαν κέντρο ενός κυκλώνα
που προσπαθεί -να- δημιουργήσει, έστω μια καλύτερη δίνη 

ή -να- γυρίσει σε μια άλλη -ίσως πιο γενναία, αν θες - εποχή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αγόρι μου, στολίδι μου...

Όμορφες "συνήθειές" μας που φέρνω στο μυαλό μου  και χαμογελώ ασυναίσθητα είναι αυτές που μαζί σου έμαθα π...